Bynia trafiła do nas w (delikatnie mówiąc) nieciekawym stanie. Poza arytmią, anemią, świerzbem i odgniotkami Bynia ważyła około połowę tego co powinna. Po ponad pół roku wspólnych przygód u weterynarzy nasza "maleńka" królinka jest w końcu niemal gotowa do adopcji.

Aktualnie Bynia waży 5kg, chętnie wcina wszelkie smaczki, zieleninę, ziółka i granulacik. Czasem tylko zdarza się jej wybrzydzać z siankiem.

Bynia mimo, że nie jest jeszcze wykastrowana to nie wykazuje żadnej agresji w stosunku do człowieka (ani na wybiegu ani w klatce). Czasem burknie sobie niezadowolona w klatce domagając się dokładki ziół :) Chętnie podkłada się do miziania a po chwili zrelaksowana wywala pampuchy. Mimo to wciąż bardzo łatwo ją spłoszyć zbyt nagłym ruchem. Potrzebuje też chwili żeby zrozumieć, że nie musi uciekać z plastrem pietruszki od ręki, która karmi. Ogólnie rzecz biorąc ma potencjał na całkiem sporego kanapowca. Ostrzegamy, że Bynia potrafi przejąć pół kanapy!

Coraz lepiej też idzie jej utrzymawanie higieny. W klatce zdarzają się wypadki które wynikają raczej z niedostatecznej wysokości kuwety.. Poza klatką Bynia ma lepsze i gorsze dni, ale pamiętajmy, że dziewczyna jest jeszcze przed kastracją! Zamknięta w klatce jest spokojna, nie szarpie prętów, ale na pewno dużo lepiej sprawdzi się dla niej ciężki kojec lub wolny wybieg.

Na ten moment Bynia walczy jeszcze z odgniotkami, które wymagają jedynie regularnego smarowania kremikiem. Co kilka miesięcy warto też przeczyścić pannie ucho, które przechodziło zabieg ponieważ zbiera się jej tam nieco miodku...

Bynia jest przezabawnym stworkiem, który mimo strachu przed człowiekiem, chętnie szuka ręki do miziania. Zdarza się jej nawet dosadne BOOP nosem kiedy żąda głasków. Myślę, że odnajdzie się świetnie w spokojnym domku. Najlepiej z króliczym kompanem który pokaże jej, że wcale nie trzeba uciekać ze smaczkami z daleka od człowieka.