Sam, gdy znidził się dzieciom, zamieszkał w oborze, gdzie podjęto próby przerobienia go na pasztet. 

Trafił do nas odwodniony i wygłodniały - na raz wypił całą miskę wody, a następnie pałaszował w ziołach. Nie należy do wybrednych króliczków. 

Sam bardzo ładnie kuwetuje, jednak potrzebuje dużej kuwety, aby się zmieścił i nie narobił tuż obok. Z natury jest bardzo ciekawski, ale klatka powoli daje mu w kość - zrobił się apatyczny, ciągle śpi i nie ma ochoty na interakcję z człowiekiem. Wierzymy, że gdy opuści cztery kraty, będzie wspaniałym przyjacielem. Czeka tylko, aż ktoś go uratuje... Jest także bardzo mądrym uszakiem, wie jak otworzyć sobie klatkę. 

Królik jest zdrowy i może w każdej chwili jechać do nowego domu.