Królik znaleziony w grudniu na śniegu, nie wiadomo nic o jego przeszłości. Jest zachipowany i wykastrowany, miał badane bobki, usg i tomografię głowy.

Dziobak pięknie kuwetkuje, utrzymuje czystość w klatce i poza nią. Jest cichutki, spokojnie spędza w klatce noce. W pierwszym kontakcie jest wycofany, na początku nieruchomieje (potrafił siedzieć nawet kilka pierwszych godzin spędzić bez ruchu w nowym miejscu). Po kilku dniach zaczyna nabierać smiałości i bardzo powoli i ostrożnie eksplorować teren. Pomaga mu w tym przyczepna powierzchnia jak koce czy dywany bo ewidentnie nie czuje sie pewnie na śliskich panelach. Zna swoje miejsce, nie wyskakuje z ogrodzeń ani nie robi szkód - to typ wzorowego ucznia, który nie sprawia problemów :) Wychodzenie z klatki z własnej woli też zaczął uskuteczniać po jakimś czasie, generalnie to domator ;) Mimo nieśmiałości nie boi się (już) człowieka, ręki ani nawet brania na ręce. W nowym domu będzie potrzebował spędzić dużo czasu na spokojnie z człowiekiem na “swoim poziomie” :) - wspólne leżenie na łóżku czy dywanie pozwala mu przywyknąć do towarzystwa, teraz mały potrafi sam szturchać nosem i zaczepiać o głaski i robi już nieśmiałe podskoki radości. Ogólnie to taki zagubiony, nieśmiały słodziak. Nowy dom musi też zwracać uwagę na kwestię jedzenia - był prawdopodobnie wcześniej
przyzwyczajony do “śmiecowego” jedzenia i zajęło mu chwilę zanim zaczął skubać siano (chociaż i tak woli zioła i świeżynkę). Jadł niechętnie i gdy zaczął chudnąć wprowadziliśmy do diety granulat - niestety nic z topowych granulatów (VL ani Baephar) mu nie posmakowało, ale hitem okazał się Burgess Excel oregano. Tak więc trzeba monitorać wagę aby nie spadała, ale jednocześnie aby nie przekarmiać go granulatem i zachęcać go skubania sianka żeby dieta szła małymi krokami w dobrym kierunku.